#humansofdeluxe

Ongeveer een jaar geleden heb ik hier op goed geluk spontaan gesolliciteerd. Ik heb kunstwetenschappen en sociaal werk gestudeerd en de combinatie van die twee vind ik superboeiend. Maar ik kreeg op mijn sollicitatie helaas een e-mail terug dat er op dat moment geen openstaande vacatures waren. Tot Leen (Van der Vorst, vrijwilliger en een van de trekkers van de onderzoeksfase voor ‘Therapie of nie’ ) drie weken later contact met me opnam met het nieuws dat er toch een vacature was. In die drie weken hadden ze bij Victoria Deluxe nieuws gekregen dat ze een projectmedewerker konden aanwerven voor ‘Therapie of nie’, dankzij extra middelen uit het Sociaal Innovatiefonds van de Stad Gent. Leen stuurde me de vacaturetekst door en vroeg of ik interesse had om te solliciteren. Toen ik de vacature las, dacht ik meteen: wauw, dit is echt iets voor mij. Mijn spontane sollicitatie was dus toch perfect getimed.

Ik ben heel dankbaar dat ik, zo vlak na mijn afstuderen, aan de slag kon in dit project van Victoria Deluxe. ‘Therapie of nie’ draait rond de toegankelijkheid van de geestelijke gezondheidszorg voor jongeren van kleur of/en met een migratieachtergrond. Voor het onderzoeksluik van het project werken we samen met twee klinisch psychologen (dr. Fleur Baert en dr. Ama Kissi). Samen voerden we een kwantitatief onderzoek en organiseerden we in samenwerking met onze partners (Kopergietery, Opera Ballet Vlaanderen, Overkop en Tejo) een aantal focusgesprekken. Op dit ogenblik werken we aan een publicatie waarin we de resultaten van het onderzoek willen ontsluiten voor een breder publiek. Tegelijk gingen we ook artistiek aan de slag met het thema en maakten zes jongeren een monoloog over mentaal welzijn, onder onze hoede en met hulp van kunstenaars met ervaring. Met die zes voorstellingen zijn we nu op tournee.

Dit seizoen deed ik binnen ‘Therapie of nie’ procesbegeleiding van de jongeren, productieondersteuning, publiekswerking en spreiding en hielp ik mee bij het onderzoekstraject. Elke werkdag is daardoor anders en dat maakt mijn werk heel boeiend. Maar die diversiteit aan rollen is natuurlijk ook uitdagend, zeker de procesbegeleiding van de jongeren vond ik soms echt zoeken. Ik leerde al doende dat het in een cocreatief proces niet altijd evident is om te voelen hoe en of je als procesbegeleider kan wegen op de besluitvorming. Ik ben sowieso niet iemand die snel zegt wat wel en niet mag of kan, maar hoe kan je best een gesprek met de jongere faciliteren zodat die zelf tot een besluit komt dat goed is voor het proces en het eindresultaat? Gelukkig kon ik met mijn vragen altijd terecht bij het team en in het bijzonder bij mijn collega Sophie (Bodiang) die hier al veel ervaring in heeft en waar ik superveel van leerde.

Als je aangeeft dat het minder goed met je gaat of iets moeilijk is, wordt daar sowieso rekening mee gehouden. Ik krijg veel verantwoordelijkheid maar ik heb nooit het gevoel dat ik die alleen moet dragen. Er is vertrouwen, zorg en interesse voor wie je bent, dat valt me echt op na een seizoen Victoria Deluxe. Zo gaan we trouwens ook om met de deelnemers aan onze projecten. Die zorg zit vaak in details, zo viel het een begeleidende kunstenaar op hoe vanzelfsprekend de jongeren hier het kantoor gebruiken. Dingen uit de frigo nemen en zo zonder het te vragen, dat is een soort ultieme vorm van huiselijkheid, toch? Dus ja, ik ben heel enthousiast over deze plek en mijn job. Soms doe ik het misschien allemaal met té veel passie, ik moet oppassen dat ik niet over mijn grenzen ga. Maar ik heb dit seizoen wel geleerd om af en toe uit te checken, om de balans tussen werk en vrije tijd goed in de gaten te houden.

Voor het komende seizoen hoop ik dat we nog heel vaak kunnen spelen met ‘Therapie of nie’ en dat we veel jongeren en professionals kunnen laten kennismaken met het project. We merken dat de voorstellingen echt resoneren bij jonge mensen: ze herkennen zichzelf in de jongeren op scène, dat biedt troost en verlaagt de drempel voor een gesprek. Maar ook bij mensen die in het veld werken zet het iets in beweging. Eind mei speelden we twee monologen op een studiedag in Vives voor professionals binnen jeugdhulp. Tijdens het nagesprek toonde de aard van de vragen dat er binnen de sector echt nood is aan meer aandacht en tools voor meer cultuursensitieve zorg en hulpverlening. Met ‘Therapie of nie’ proberen we ons steentje bij te dragen aan die beweging.”

– Jasmien is projectmedewerker binnen Therapie of nie

Mijn naam is: Jasmien Lagae

Mijn leeftijd is: 26 jaar

Later word ik: We zien wat de toekomst brengt. Ik heb al geleerd dat te veel vooruitblikken niet helpt.

Mijn cultuurtips zijn: Ravensbrück – Lucinda Ra en Serdi – Lara Staal & NTGent

Ik hou van: Natuur, dieren,…

Deze talen spreek ik: Nederlands, een beetje Engels, een beetje Frans

Mijn lievelingseten is: chocolademousse